Kurt Wallander ez da ari bere bizitzako unerik gozoena pasatzen: familia harremanak gaiztotu egin zaizkio, gehiegi edaten du, lo gutxi egiten, zabartzen ari da itxuraren aldetik... Hala eta guztiz ere, Lenarp aiton-amona baserritarren hilketaren ikerketa bere gain hartzen du. Agurea modurik baldarrenean izan da torturatua hil arte; amona, berriz, arnasarik gabe uzteraino estrangulatu dute; azken hatsa bota baino lehen, ordea, kanpotarra hitza ezpaineratu zaio. Arrazismoa pil-pilean dagoen gizarte batean egin beharko du lan Wallander komisarioak. Badaki, gainera, onbera itxurako larru askoren azpian munstrorik handienak ere gorde daitezkeela. Ez du, bada, bizi den gizartearenganako aparteko fede onik...
