Bazen behin neskatiko bat ilea harroa zuena. Lagunek iseka egiten zioten horregatik. Erikari, orduan, aurpegia ilundu egiten zitzaion. Neskatikoak orduan negar egiten zuen, eta negar ttilikak poliki-poliki irristatzen zitzaizkion masailetatik behera: ttik, ttik, ttik! Baina Erikak ez zituen inoiz malkoak xukatzen. Haren bidea egiten uzten zien balkoiko loreontzietan pausatzen ziren arte.
